"Pamiętajmy, że starość to nie choroba! To kolejny etap życia, który musimy przejść, zarówno my, jak i nasi futrzaści przyjaciele. Przy niewielkim nakładzie siły i odrobinie edukacji możemy sprawić, że ten czas będzie równie godny i piękny jak wcześniej."
Dieta
Aktywność
Wraz z wiekiem powoli zmniejsza się także aktywność naszych pupili – dzielni piechurzy coraz chętniej korzystają z wygodnej kanapy oraz z otoczenia ciepłego kominka w zimowe wieczory. Mniejsza masa mięśniowa, postępujące zmiany w stawach oraz w całym układzie kostno–szkieletowym sprawiają, że spacery stają się krótsze, a poranne wstawanie może okazać się trudniejsze. Należy o tym pamiętać i zapewnić psiakom trochę więcej spokoju, minimalnie zredukować długość spacerów (zredukować; jeśli istnieje taka potrzeba, ponieważ nic tak nie odżywia tkanki chrzęstnej budującej stawy jak regularny, fizjologiczny ruch!) oraz zasięgnąć porady lekarza weterynarii. Czasami niezbędne okazuje się wprowadzenie preparatów zawierających siarczan chondroityny, glukozaminę i kolagen, czyli suplementów dietetycznych wspomagających funkcjonowanie kości i stawów. Kolejnym problemem, który może dosięgnąć naszego pupila są zaburzenia poznawcze – gorszy słuch (tak jak u ludzi – tak i u naszych czworonogów wraz z wiekiem upośledzeniu ulega percepcja dźwięków o średnich i wysokich częstotliwościach), gorszy wzrok(najczęściej poprzez powstające i pogłębiającej się z czasem zaćmy starcze czyli zmętnienia soczewki oka), ale i gorsze ukrwienie mózgu – mogą one znacząco wpływać na zachowanie naszego zwierzaka. W pewnym wieku zmiana behawioru czy nawyków jest zupełnie normalna.
Profilaktyka
Najczęstsze schorzenia wieku starczego to: niedoczynność tarczycy, przebudowa zastawek serca prowadząca do niewydolności mięśnia sercowego (endokardioza), oraz choroba zwyrodnienia stawów (osteoarthritis ). O tym, że lepiej zapobiegać niż leczyć wie każdy – młody i stary. Dlatego też o profilaktyce zdrowotnej musimy pamiętać od urodzenia naszego pupila. Przede wszystkim regularne szczepienia – z wiekiem spadkowi ulega odpowiedź odpornościowa, przez co łatwiej psim seniorom o zachorowanie. Po drugie niezwykle istotna jest regularna profilaktyka przeciwpasożytnicza – zarówno jeśli chodzi o pasożyty wewnętrzne jak i zewnętrzne (pchły i kleszcze). Oprócz regularnych szczepień warto monitorować stan zdrowia naszych zwierząt, przynajmniej raz na pół roku wykonywać przesiewowe badania laboratoryjne (badanie moczu, badanie morfologiczne oraz badanie biochemiczne). Wyniki badań krwi są doskonałym obrazem procesów toczących się wewnątrz organizmu (oczywiście nie wszystkich). Wśród pacjentów geriatrycznych niektóre jednostki chorobowe mogą przebiegać bez swoistych (typowych) objawów, które mogą być niezbyt dobrze wyrażone lub mogą być całkowicie niezauważalne.
Pamiętajmy o regularnych badaniach obrazowych – badaniu ultrasonograficznym jamy brzusznej co pół roku oraz badaniu echokardiograficznym obowiązkowym dla każdego psa, który ukończył piąty rok życia. Oczywistym jest, że szybciej wykryte schorzenie łatwiej poddaje się leczeniu, co daje większe szanse powodzenia terapii. Co ciekawe – około co czwarty pies zostaje dotknięty chorobą nowotworową, a u psich seniorów nowotwór jest przyczyną śmierci niemalże połowy zwierząt. Regularne działania profilaktyczne pomogą nam znacznie obniżyć ten odsetek.
Pamiętajmy, że starość to nie choroba! To kolejny etap życia, który musimy przejść, zarówno my jak i nasi futrzaści przyjaciele. Przy niewielkim nakładzie siły i odrobinie edukacji możemy sprawić, że ten czas będzie równie godny i piękny jak wcześniej.